تو خود آفتاب خود باش و طلسم کار بشکن

نفسم گرفت ازین شب در این حصار بشکن
در این حصار جادویی روزگار بشکن

چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون
به جنون صلابت صخره ی کوهسار بشکن

تو که ترجمان صبحی به ترنم و ترانه
لب زخم دیده بگشا صف انتظار بشکن

«سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی»؟
#تو_خود_آفتاب_خود_باش_و_طلسم_کار_بشکن

بسرای تا که هستی که سرودن است بودن
به ترنمی دژ وحشت این دیار بشکن

شب غارت تتاران همه سو فکنده سایه
تو به آذرخشی این سایه ی دیوسار بشکن

ز برون کسی نیاید چو به یاری تو اینجا
تو ز خویشتن برون آ سپه تتار بشکن

#دکتر_محمد_رضا_شفعیی_کدکنی
#از_بودن_سرودن

به طرز عجیبی این شعر را دوست میدارم  و بارها و بار خواندم وشنیدمش فکر کنم اگر روزی ۱۰ بار بخونمش قطعا قبل یه ماه انقلاب میکنم....و چه اندازه به این جریان زندگی ساز من نیازمندم